แจกของฟรี

วันนี้ได้อ่านบทความชิ้นหนึ่งจาก Medium.com แล้วรู้สึกว่าเหมาะกับบ้านวิถีแนวคิดแบบบ้านเรามากๆ
เลยอยากจะขอมาเรียบเรียงใหม่พร้อมแชร์ให้ชาว #FJSK ได้มาลองโดนไปด้วยกันครับ

ก่อนอื่น ขอเชิญทุกคนหลับตาแล้วนึกภาพตามนี้ดู

ในห้างดังกลางเมือง ชั้นร้านอาหาร เวลาตีเป๊งที่สิบสองนาฬิกาตรง ท้องทุกคนร้องเป็นเสียงเดียวกันว่า ถึงเวลาให้อาหารแล้ว

ทุกคนมองหน้ากันเลิกลั่ก มีคนนึงบอกว่า “กินอะไรดีวะ” คนที่เหลือตอบด้วยคำตอบยอดฮิต “อะไรก็ได้”
ยืนมองหน้ามองตามองจอมือถือมองเฟซบุ๊คมองสาวมองนู่นมองนี่มองนั่นมองมองมอง…
ไม่มีคำตอบมาจากสายลมว่าจะกินอะไรดี แต่วินาทีนั้นทุกคนคิดในใจว่ากินอะไรก็ได้…”

ถ้าเป็นคุณ จะแก้สถานการณ์นี้ยังไงครับ?

ผู้เขียนบทความนั้นบอกว่า วิธีที่เขาใช้เป็นประจำและได้ผลคือบอกไปเลยว่า

    “ไปกินแม็คโดนัลด์ละกัน”

ทันใดนั้นแหล่ะครับ ทุกคนก็จะเปิดปากออกมาแทบจะพร้อมกันว่า
“ไม่เอาโว้ย มาห้างกินอย่างอื่นดิวะ” แล้วก็ต่างแย่งกันเสนอไปกินร้านอื่นที่ดูเข้าที่เข้าทางกว่าแทน

ผู้เขียนเรียกวิธีนี้ว่า “ทฤษฎีแม็คโดนัลด์”
มันคือวิธีการปลดปล่อยความอึดอัดในใจของทุกคนแต่ไม่มีใครกล้าพูด
หลากหลายผู้คนที่ทำงานด้านความคิดสร้างสรรค์กล่าวตรงกันว่า “ขั้นที่สองง่ายกว่าขั้นแรกเสมอ”
ดังนั้น ถ้ามีคนยอมเป็น “คนเปิด” รับรองว่า “คนตาม” ที่รออยู่ก็พร้อมลุย

ตัวอย่างของการนำทฤษฎีนี้ไปใช้ได้ดีที่สุดคือเวลาเข้าประชุมเบรนสตอร์มระดมไอเดียความคิด
ซึ่งทุกครั้งก็จะต้องนั่งฟังเสียงแอร์เหนียมอายกันไปสักระยะกว่าจะมี “ผู้กล้า” ยอมเสี่ยงตายพูดอะไรออกมา
ไม่ต่างกับการเลือกว่า “กินร้านอะไรดี” ทีเดียวเชียว

ไอเดียแรกที่ปล่อยออกมาไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นไอเดียสุดเจ๋ง สุดคูล สุดเท่บรรเจิด
มันอาจจะเป็นไอเดียบ้าๆ บอๆ ก็ได้ เพราะจุดสำคัญคือ มันจะเป็นตัวจุดชนวนให้ทุกคนเริ่มพูดสิ่งที่ตัวเองคิดออกมา พร้อมโยนไอเดีย และต่อยอดซึ่งกันและกันไปเรื่อยๆ
 ปัญหาคือ บ้านเรามักจะมองว่า “ผู้กล้า” ที่ว่าเป็นตัวประหลาด

หลายต่อหลายครั้ง สังคมชิคชิคคูลคูลได้หล่อหลอมให้เราไม่กล้านำเสนอไอเดียอะไรบ้าๆ ออกมา
ต้องหล่อ ต้องเท่ ต้องคม ถึงจะโชว์ได้ ไม่งั้นโดนมองด้วยสายตาแปลกๆ ให้เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ
จนสุดท้าย ก็ได้แต่นั่งเงียบๆ พยักหน้า หงึกๆ พร้อมชี้ไปที่ไอเดียที่คนส่วนใหญ่เห็นว่าดี แล้วก็ร่ายยาวถึงความดีงามที่ทุกคนรู้อยู่แล้ว

ต่อจากนี้ไป ผมขอชวนให้ทุกคนลุกขึ้นมา “โชว์ของ” ครับ
ถ้ามีไอเดียอะไร จงรวบรวมความกล้าในการนำเสนอมันออกมา
อย่าให้ความคิดแนวๆ “มันโง่จะตาย” “บ้ารึเปล่าวะ” “พูดไปก็โดนด่า” ของตัวเองมาปิดกั้นคุณ
บางอย่าง ถ้าอยู่แค่ในหัวมันไม่เวิร์คหรอกครับ ลองเขียนมันออกมาเลย
หรือ ถ้าประชุมกันอยู่ ลองสาดไอเดียที่คิดเอาไว้ให้ทุกคนรู้
ไม่แน่ว่า ไอเดียบ๊องๆ ของคุณ อาจจะมีบางคนในห้องประชุม บิดมุมมันเล็กน้อย เพื่อเปลี่ยนให้เป็นไอเดียโคตรเจ๋งก็เป็นได้

แต่สิ่งสำคัญคือ ต้องกล้าที่จะพูดสิ่งที่ตัวเองคิด และ กล้าที่จะนำเสนอไอเดียเพื่อให้ทุกคนไปต่อยอดกันต่อครับ

ได้รู้ทริคเด็ดแบบนี้แล้ว งวดหน้าเวลาจะไปกินข้าวกลางวัน หรือ เข้าห้องประชุม
ก็อย่าลืมควัก ทฤษฎีแม็คโดนัลด์ นี้มาใช้นะครับ

แล้วคุณจะรู้ว่า เวลาไอเดียโดนยิงตกไป มันไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายสักหน่อย
 ลองดูครับ
เรียบเรียงจาก McDonalds’ Theory
credit: http://fjsk.in.th/mcdonalds-theory/