ผู้เขียน หัวข้อ: เท็ดดี้ สต๊อดดารด์ และครูทอมป์สัน (อ่าน 1964 ครั้ง)

anastasia

คุณครูทอมป์สันได้โกหกนักเรียนชั้น ป. 5 ทั้งชั้นของคุณครู
ตั้งแต่วันแรกซะแล้ว...

คุณครูบอกว่า..."ครูรักเด็กๆ เท่ากันทุกคน..." แต่นั่นก็เป็นไปไม่ได้...

เพราะว่า...มีเด็กตัวเล็กๆ ท่าทางขี้เกียจคนหนึ่่่่่่่่่่ง ชื่่่อ เท็ดดี้ สต๊อดดารด์

ที่ทำให้ครูทอมป์สันต้องจับตาดูเท็ดดี้มาเป็นเวลาหนึ่่่งปีเต็ม และ สังเกตว่า เขาไม่ค่อยเล่นกับเด็ก คนอื่นๆ สักเท่าไหร่
เสื้อผ้าของเขาสกปรก และเขาตัวเหม็นหึ่งอยู่ตลอดเวลา
และบางทีเท็ดดี้ก็เกเรมากด้วย....

ครูทอมป์สันสนุก และสะใจกับการตรวจงานของเท็ดดี้ ด้วยหมึกสีแดง
ที่กากบาทไปหนาๆ และใส่ตัว F ตัวใหญ่ๆ ลงไปบนหัวกระดาษ

ที่โรงเรียนที่คุณครูทอมป์สันสอน - - -
ครูทุกคนจะต้องทบทวนประวัติของเด็กแต่ละคน

และครูทอมป์สันก็ไม่ยอมตรวจประวัติของเท็ดดี้จนกระทั่งเหลือแฟ้มสุดท้าย

แต่เมื่อคุณครูได้ตรวจแฟ้มของเขา ครูทอมป์สันก็แปลกใจใหญ่

เมื่อพบว่า ….

ครูชั้น ป. 1 ของเท็ดดี้วิจารณ์ไว้ว่า...

"น้องเท็ดดี้เป็นเด็กที่ฉลาด และร่าเริง ทำงานเรียบร้อย มารยาทดี เป็นเด็กที่
น่ารักมากทีเดียว"

คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป. 2 เขียนว่า...

"เท็ดดี้เป็นเด็กที่เรียนเก่งมาก เพื่อนๆ ชอบเขากันทุกคน" "แต่เขากำลังมีปัญหา....
เพราะแม่ของเท็ดกำลังป่วยหนัก และชีวิตในเวลาต่อมา ทางบ้านของเท็ดดี้ต้องลำบากมากๆ"

คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป. 3 เขียนว่า...

"เท็ดดี้เสียใจมากที่สูญเสียแม่ไป เขาพยายามระงับใจเต็มที่แล้ว
แต่คุณพ่อก็ไม่ค่อยให้ความรัก ความสนใจเขาเท่าไหร่... ชีวิตครอบครัวเขาต้องส่งผลกระทบต่อเขาแน่ๆ
หากไม่มีใครยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ"

คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป. 4 เขียนว่า...

"เท็ดดี้ไม่ยอมเข้าสังคม และไม่ค่อยสนใจการเรียนเท่าที่ควร ไม่ค่อยมีเพื่อน และชอบหลับในห้องเรียน"

หลังจากอ่านจบ คุณครูทอมป์สันรู้ถึงปัญหาแล้ว และอับอาย ในการกระทำของตนเองมาก...

ครูทอมป์สันรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิมขึ้นไปอีก...เมื่อนักเรียนในห้องซื้อ ของขวัญวันคริสต์มาสมาให้ ทุกคนห่อของขวัญด้วยกระดาษสีใส พร้อมผูกโบว์อย่างดี... ยกเว้นแต่ของ...เท็ดดี้!

ของขวัญของเท็ดดี้ถูกห่ออย่างหยาบๆ ในกระดาษลูกฟูกหนาๆ
ที่ได้มาจากถุงใส่กับข้าว

ครูทอมป์สันกัดฟันเปิดกล่องของเท็ดดี้ดู กลางกองของขวัญอื่น ๆ

เด็กบางคนเริ่มหัวเราะเมื่อเห็นว่าเท็ดดี้ให้กำไลลูกปัดที่มีลูกปัดขาดหายไป
กับขวดน้ำหอมที่เหลือน้ำหอมอยู่ก้นขวด...แก่คุณครู

ครูทอมป์สันหยุดเสียงหัวเราะของเด็ก ๆ ด้วยการกล่าวขึ้นว่า...

"กำไลอันนี้สวยเหลือเกิน"....แล้วสวมมันไว้ที่ข้อมือทันที
จากนั้นจึงฉีดน้ำหอมลงบนข้อมือด้วย....

เท็ดดี้ สต๊อดดารด์ นิ่งอยู่นาน...และแล้วก็พูดขึ้นว่า...

"ครูทอมป์สันครับ... วันนี้ครูตัวหอมมาก...เหมือนที่แม่ผมเคยหอมเลยครับ"

หลังจากที่นักเรียนทุกคนกลับบ้าน คุณครูทอมป์สันก็นั่งร้องไห้อยู่อย่างนั้นเป็นชั่วโมง

วันรุ่งขึ้น... คุณครูเลิกสอนหนังสือ เลิกสอนการเขียน และเลิกสอนคณิตศาสตร์

คุณครูเริ่มสอนเด็กๆ ด้วยวิธีใหม่แทน...

คุณครูทอมป์สันเอาใจใส่เท็ดดี้เป็นพิเศษ เมื่อครูพยายามช่วยเขา
จิตใจของเขาก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง...

ยิ่งครูให้กำลังใจเท็ดดี้เท่าไหร่ เขาก็ยิ่งตอบรับเร็วขึ้นเท่านั้น

ภายในสิ้นปีนั้น....

เท็ดดี้ได้กลายเป็นเด็กที่เก่งที่สุดในห้อง

และแม้ว่าคุณครูจะบอกว่าครูรักเด็กทุกคนเท่ากัน

เท็ดดี้ก็ได้กลายไปเป็น "ศิษย์โปรด" ที่สุดของครูไปเสียแล้ว...
หนึ่งปีต่อมา.... คุณครูพบจดหมายสอดอยู่ใต้ประตู จดหมายนั้นมาจากเท็ดดี้

เขาบอกคุณครูว่า...."คุณครูเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยมีมา"
หกปีต่อมา...ครูก็ได้รับจดหมายจากเท็ดดี้อีก เขาบอกว่า... ."เขาเรียนจบ ม.ปลายแล้ว...."

"คะแนนเป็นอันดับสามของระดับชั้น และคุณครูยังคงเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยเจอมาในชีวิต"

สี่ปีหลังจากนั้น.... คุณครูก็ได้รับจดหมายอีก...เขาบอกว่า... "แม้ว่าชีวิตเขาจะลำบากบ้าง เขาก็ไม่ได้เลิกเรียนหนังสือ และจะจบปริญญาตรี ในเร็วๆ นี้ด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง (เหรียญทอง)"
และยังย้ำกับครูทอมป์สันว่า "คุณครูเป็นครูที่ดีที่สุด และเป็นครูคนโปรดที่สุด ในชีวิตของเขา..."
อีกสี่ปีต่อมา...ครูทอมป์สันได้รับจดหมายอีกฉบับหนึ่ง...

ครั้งนี้เขาอธิบายว่า...."หลังจากที่เขาได้รับปริญญาตรีแล้ว
เขาตัดสินใจที่จะเรียนต่ออีก"

จดหมายนั้นอธิบายว่า..."คุณครูยังเป็นครูคนที่ดีที่สุดที่เขาเคยมีมา"

คราวนี้ชื่อของเขายาวขึ้นกว่าเดิม จดหมายนั้นลงชื่อว่า...

นพ. ทีโอดอร์ เอฟ สต๊อดดารด์

จากนั้น....ในฤดูใบไม้ผลิ...เขาไ้ด้ส่งจดหมายมาอีก...

เท็ดดี้บอกว่า... เขาได้เจอหญิงสาวคนหนึ่ง และกำลังจะแต่งงานกัน

เขาอธิบายว่า...พ่อของเขาได้จากไปแล้วเมื่อสองสามปีก่อน และเขา หวังว่าคุณครูทอมป์สันจะยอมตกลงไปนั่งแืทนที่พ่อ-แม่เจ้าบ่าว ในงานแต่งงานของเขา...

แน่นอนที่สุด ครูทอมป์สันได้มาในงานแต่งงาน ลองทายดูสิว่าเกิดอะไรขึ้น

คุณครูใส่กำไลข้อมือเส้นนั้น เส้นที่มีลูกปัดหายไปหลายลูก

และฉีดน้ำหอม...ที่เท็ดดี้จำได้ว่าแม่เขาฉีดตอนที่ฉลองเทศกาลคริสมาส ครั้งสุดท้ายด้วยกันกับเขา...

ครูกับศิษย์กอดกันกลม และคุณหมอเท็ดดี้ก็กระซิบข้างหูคุณครูทอมป์สันว่า...

"ขอบคุณมากนะครับคุณครู...ที่เชื่อในตัวผม!" "ขอบคุณมากที่ทำให้ผมรู้สึกมีความสำคัญ และแสดงให้ผมเห็นว่าผมสามารถ ที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ได้"

ครูทอมป์สันกระซิบตอบ...พร้อมน้ำตานองหน้าว่า...

"หมอเท็ดดี้... เธอเข้าใจผิดแล้วล่ะ เธอต่างหากที่สอนครูว่า...
ครูสามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ได้"
"ครูไม่รู้จัก...."การสอน"...จนกระทั่งครูได้พบ และได้รู้จักเธอนั่นแหละ"

ที่มา: http://202.143.129.18/kmchainat/?name=research&file=readresearch&id=40

แจกของฟรี

ข่าว:

ผู้เขียน หัวข้อ: เท็ดดี้ สต๊อดดารด์ และครูทอมป์สัน (อ่าน 1964 ครั้ง)

anastasia

เท็ดดี้ สต๊อดดารด์ และครูทอมป์สัน