แจกของฟรี

รีวิวเครื่องปรุง[/url]ประสบความสำเร็จ เพื่อจะผัดกะเพรา[/b]
Review นี้เกิดจากตอนที่ไปซื้อสรรพสิ่งที่ซูเปอร์มาเก็ตกับม่าม้าครับ ปรายตาไปเห็นที่ชั้น เจอเลยเวลาผงเครื่องปรุงบรรลุเป้าหมายวางเรียงราย มีหลากหลายประเภทอาหารให้เลือก พลันผมก็นึกถึงเทรนด์ของใช้หนุ่มสาวปัจจุบันครับ ทำงานกันมากขึ้น ใช้เวลาอยู่กับครัวน้อยลง จังหวะที่จะร่ำเรียนวิชาทำอาหารกับคุณแม่ก็ลดน้อยลง … หนุ่มโสดเองก็คงจะจะไร้สาวใดมาทำกับข้าวให้กิน ไอ้ครั้นจะซื้อกับข้าวกินเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าๆ ก็หนักเกิน ไม่ทันเวลาอาหารกึ่งสำเร็จรูป หรือสปายอาหารอุ่นพร้อมทานมันก็ไม่ได้แซบมากมาย (เชื่อผมเหอะ ผมทานมาหลากหลายตราโปรดักแล้ว) ทำเองน่าจะดีสุด แต่ทำเองไม่เป็นนี่น่ะสิ เส้นทางผู้ผลิตกะบาลใสก็เลยทำไส้ศึกเครื่องปรุงประสบความสำเร็จสไตล์เนี้ยมาให้ คือ เราก็แค่เตรียมล่าช้าวัตถุดิบมาให้พร้อม ที่เหลือก็สวมไอ้เครื่องปรุงนี้เข้าไป ก็พร้อมทานได้เลย … คำถามก็เลยมีอยู่ว่า แล้วข้อเท็จจริงเนี่ย ถนนเครื่องปรุงตระกูลนี้ ถ้าใช้จริงๆ เราจะทำอาหารออกมาได้น่ากิน ได้เอร็ดอร่อยจริงๆ ไหม? คือกังขามากๆ จนกระทั่งต้องลงทุนซื้อมาสามยี่ห้อเอามาตรวจครับ
ทำไมต้องผัดกะเพรา?
เคยได้ฟังป่ะ อาหารสิ้นคิดนอกเหนือจากข้าวไข่เจียวแล้ว ก็กะเพราะไก่ไข่ดาวนี่เอง ฉะนั้นผมก็เลยคาดว่าผัดกะเพรานี่แหละพอเหมาะที่นำมาใช้ทดสอบที่สุดแล้ว ยิ่งไปว่านั้นนี้ ขั้นตอนทำก็ไม่ได้ยากลำบากอะไรด้วย กับที่สำคัญ มันเป็นอะไรที่ผมไปส่องดูตามชั้นแล้ว มีจัดจำหน่ายหลายหลากตราสินค้ามากมาย เพราะดูเหกรนว่าอาหารอะไรที่ทำยากๆ หน่อย บากตราผลิตภัณฑ์เขาไม่ทำเครื่องปรุงประสบความสำเร็จมาจำหน่ายเลย จะมีเพียงตราโปรดักเดียว หรืออย่างเก่ง สองยี่ห้อ ที่ไม่แน่อาจหาญทำน่ะครับ   การตระเตรียมการ ก่อนอื่นก็ต้องทำความเข้าใจทำนว่าเครื่องปรุงบรรลุเป้าหมายแต่ละยี่ห้อมีอะไรบ้าง ผมซื้อมาสามตราสินค้า คือ รสดีเมนู, i-chef พร้อมด้วยสุดท้ายคือ Lobo ตอนหยิบมาเนี่ย คุณแม่เตือนว่าตราโปรดัก Lobo อย่าไปซื้อ มันไม่แซบ มันทำได้ดีเพียงผงหมักหมูแดงแต่แหละ แต่ด้วยดวงวิญญาณนักรีวิวแล้ว มันต้องสามตราโปรดักครับแม่
การจัดเตรียมการเครื่องปรุง
เนรมิต นอื่นก็ต้องเรียนรู้ประกอบกิจนว่าเครื่องปรุงบรรลุผลแต่ละแบรนด์มีอะไรบ้าง ผมซื้อมาสามแบรนด์ คือ รสดีเมนู, i-chef พร้อมทั้งสุดท้ายคือ Lobo ตอนหยิบมาเนี่ย คุณแม่เตือนว่าแบรนด์ Lobo อย่าไปซื้อ มันไม่เอร็ดอร่อย มันทำได้ดีแค่ผงหค่อนข้างจะหมูแดงเฉพาะแหละ แต่ด้วยวิญญาณนักรีวิวแล้ว มันต้องสามแบรนด์ครับแม่ ส่วนเนื้อสัตว์ คุณแม่กับผมก็เลือกใช้ไก่ครับ แต่เนื่องจากไก่ซื้อมาน้อย ก็เลยต้องใช้เนื้อสันนอกด้วย ไก่เนี่ยมีพอใช้กับสองตราผลิตภัณฑ์ ผมก็เลยเลือกใช้กับ รสดีเมนู กับ i-chef ส่วนเนื้อสับผมเลือกใช้กับ Lobo ไม่ต้องห่วงว่าคุณภาพเนื้อจะมีผลต่อการรีวิว เพราะเราเน้นวัดกันที่ความเอร็ดอร่อยในฐานะผัดกะเพราครับผม อ่านจากซองแล้วพบว่า เตรียมใบกะเพราด่วน้จะดีหนักหนาแล้วครับ อันนี้พอเข้าใจได้ เพราะผักมันเป็นอะไรที่ต้องสดครับ ฉะนั้น เดินออกไปนอกบ้าน ไปเด็ดใบกะเพราจากข้างที่อยู่มาเลย (พอดีที่อยู่ผมกะเพื่อนที่อยู่รวมศรีษะ เอ้ย! รวมตัวกันปลูกผักสวนครัวใช้เป็นปกติๆ อย่างกะเพราะ มะกรูด กับพริก เร็วไว้เด็ดกันเอง เขม็ดแขม่เงินดี อิอิ)
ส่วนประกอบของใช้เครื่องปรุงแต่ละแบรนด์
ส่วนประกอบสิ่งของแต่ละตราผลิตภัณฑ์ ปฎิบัติงานนจะเริ่มผัดกัน ก็ต้องมาดูกันหน่อยว่าแต่ละแบรนด์มันมีส่วนประกอบสำคัญอะไรบ้าง องค์ประกอใจความสำคัญี่แตกต่างกันนี้มันจะทำเอารสชาติผิดแผกแตกต่างกันออกไปด้วยละครับ เริ่มแรกจาก i-chef เลย จะเห็นว่ามี พริก, กระเทียม, หอมใหญ่, น้ำตาล, กะเพรา, น้ำมันรำข้าว, เกลือไอโอดีน กับที่ขาดไม่ได้คือกลุ่มผงปรุงรสอาหารอย่าง โมโนโซเดียมกลูตาเมต, ไดโซเดียม 5, ไอโนซิเนตพร้อมด้วยไดโซเดีย  5, กัวไนเลต อะไรสายลับเนี้ย ทดลองนับจำนวนเปอร์ซม.ดู 15+12+10+10+10+8+5 = 70% หายไป 30% นี่ไม่รู้มันคืออะไร​ (อย่าบอกนะว่ามันคือประเภทผงปรุงรสอาหาร!!!) รสดีรายการอาหาร ส่วนประกอบสำคัญก็มี น้ำตาล, เกลือบริโภคหรือเกลือไอโอดีน, แป้งข้าวโพด, โมโนโซเดียมกลูตาเมต, กระเทียม, พริกขี้หนู, พริกเกรงไทยดำ, เนื้อหมูชนิดผง, ไดโซเดียม 5, อิโนซิเนตด้วยกันไดโซเดียม 5 (เออ แบรนด์นี้เรียก อิโนซิเนต ส่วน i-chef เรียก ไอโนซิเนต) พร้อมกับ กัวไนเลต โดยมีส่วนผสมบอก 34+20+14+9+5+3+2+0.4 = 87.4% (หรือว่าทางผงปรุงรสจะคิดเป็น 12.6%?)     สุดท้าย Lobo เขาบอกว่าส่วนประกอบสรรพสิ่งเขามี พริก, ใบกะเพรา, ซีอิ๊ว, กระเทียม, หอมหัวใหญ่, น้ำมันถั่วเหลือง, น้ำตาล, เกลือ, น้ำปลา, แป้งมันสำปะหลังดัดแปร, ซอสผง รวมองค์ประกอบต่างๆ ก็เป็น 25+15+13+12+10+7+7+5+2+2+1.5 = 99.5% (หายไป 0.5% คือผงปรุงรส?!?) … ที่น่าพินิจคือ ขณะที่จะบอกว่ามีการแต่งเติมกลิ่นเลียนธรรมชาติ แต่ดันไม่บอกว่าใช้อะไร และไม่บอกด้วยว่ามีการสวมใส่ผงปรุงรสอาหารด้วย     ในแง่สรรพสิ่งคำชี้แจงในการใช้งาน ทั้ง i-chef และ รสดีเมนูอาหาร เนี่ย ทำออกมาได้ดีทีเดียว โดยเฉพาะรสดีเมนู มีการเสนอแนะทริคแปรเปลี่ยนแพลงเอาเครื่องปรุงนี้ไปใช้ทำอาหารอย่างอื่นด้วยนะ … ส่วน Lobo นั้น คำแจกแจงมีเพียงพอใช้ในการผัดกะเพราเท่านั้นเอง
จับใจความจากการลองใช้เครื่องปรุงทั้ง 3 แบรนด์
ทั้งเราพร้อมกับคุณแม่ ให้ความเห็นตรงกันฉะนั้น i-chef นั้นรสชาติโอเค แต่ไม่ค่อยมีความเป็นผัดกะเพราครับ วิถีเรามองว่าเอาไปทำล่าผัดพริกแกงรสอ่อนๆ หรือเอาไปผัดหอยลายได้ง่ายๆ เลยทีเดียว หากมาอารมณ์นี้ รสดีเมนู ให้ความเป็นกะเพรามากที่สุด อาจจะเพราะว่าไม่ใช่แบบซอสไง แต่เป็นแบบผง เราต้องเพิ่มพริกด้วยกันกระเทียมเอาเอง พร้อมด้วยต้องสวมน้ำลงไปด้วย (หากเราชอบอารมณ์ขลุกขลิก) เป็นแบรนด์ที่รสชาติโอเค ในขณะที่ยังเปิดช่องให้เราปรุงแต่งเติมเพิ่มเติมได้ พร้อมด้วยอาจนำไปใช้กับอาหารผัดๆ แบบอื่นได้ด้วย Lobo เป็นอะไรที่ห่างไกลความเป็นผัดกะเพรามากมาย เรียกว่าเหน้ำมือนแต่หน้าตา รสชาติไม่ได้เลย รสออกเปรี้ยวๆ จนตอนแรกนึกว่ามีอะไรหมดอายุหรือไม่อีกด้วย ฝืนทานจนหมด เพราะดับดายเนื้อสันนอกแท้ๆ ครับ ขอบอก สมแล้วที่คุณแม่ผมทักแล้วว่า Lobo ไม่ถูกปาก แต่ทั้งนี้ทั้งสิ้น หลังจากทานสามจานเสร็จ ก็ต้องเผชิญกับอาการคอแห้งเหี่ยว ปากร่วงโรย ประมาณทานผงชูรสมากไป ไม่รู้ว่ามันแบรนด์ไหนที่เป็นตัวการ หรืออาจจะจะสามแบรนด์รวมตัวกันก็ได้นะ ใครพ่ายผงชูรส หรือ ไม่ชอบรับประทานอะไรที่ผงชูรสเยอะๆ สับหลีกได้สับหลีกไปเลยครับ แต่ถ้าต้องเลือกซักยี่ห้อ ผมว่าเลือก รสดีเมนูอาหาร เป็นช้อยส์ที่ดียิ่ง สำหรับเครื่องปรุงรสประสบความสำเร็จเพื่อที่จะการทำผัดกะเพรานี้ ส่วน Lobo นี่ เป็นอะไรที่ไม่ควรเลือกเลยถ้าแต่น้อยครับผม

Tags : เครื่องปรุง