ผมตั้งใจจะเขียน เนื้อหาการไป เวียงจันทน์ ทั้งหมด 3 เรื่อง คือ เกี่ยวกับ ที่เที่ยว ที่กิน และข้อแนะนำด้านวัฒนธรรมครับ โดยทำแยกเนื้อหากันไว้แบบละเอียด แต่จะลิงก์จากเนื้อหลักชิ้นนี้ล่ะ หวังว่าจะได้ประโยชน์เต็มอิ่ม ให้นำทางในการตัดสินและวางแผนเที่ยวได้ครับ
ก่อน อื่น ต้องชี้แจงว่า ผมเอง เป็นคนชอบเที่ยวเชิงวัฒนธรรม และประวัติศาสตร์มาก แต่ติดนิสัยชอบสบายครับ (ไม่ลุยป่า ลุยโคลน ไม่ชอบ camping) และค่อนข้างตั้งข้อสังเกตกับตนเองว่า เวียงจันทน์ไม่น่าพิสมัยเท่าไหร่หรอก แต่ก็ต้องคิดใหม่ เพราะ เวียงจันทน์มีอะไรมากกว่าที่คิดมากมาย และคนลาวก็เป็นเหมือนพี่น้องกับคนไทยจริงๆ
ก่อนจะอ่านต่อไป แนะนำเนื้อหา เกี่ยวกับการผ่านแดนไปยัง ประเทศลาว การตรวจคนเข้าเมือง และเบอร์ติดต่อสอบถามที่เนื้อหานี้โดยละเอียดนะครับ
ข้อควรรู้ก่อนไป [ทัวร์ลาว] แม้ภาษาและวัฒนธรรมจะใกล้เคียงกัน แต่ไม่ได้หมายความว่าคนไทยสามารถเข้าออกลาวได้อย่างย่ามใจ
การเดินทางไป เวียงจันทน์ จากกรุงเทพฯ มีสายการบิน ลาวแอร์ บางกอกแอร์เวยส์ บินตรงสู่ เวียงจันทน์ (สนามบินวัดไต) หรือนั่งเครื่องบินโลว์คอสต์ภายในประเทศมาที่อุดรธานี แล้วนั่งรถโดยสารปรับอากาศผ่านสะพานไทย-ลาว เข้าไปยังเมือง เวียงจันทน์ (ไม่ถึงชั่วโมง) เส้นทางไปถึง เวียงจันทน์ เป็นถนนมีมาตรฐานดีครับ เฉพาะค่าเดินทาง อยู่ระหว่าง 5,000 – 6,500 บาท ขึ้นอยู่กับว่า จะเดินทางแบบไหน
การเข้าประเทศลาว ไม่ว่าจะทางรถ หรือทางถนน ก็ต้องยื่นพาสปอร์ตผ่านด่าน ตรวจกระเป๋าเหมือนกัน
เข้าตัวเมืองจะสังเกตเห็นตึกรามบ้านช่องไม่ต่างกับ หัวเมืองใหญ่อย่าง เชียงใหม่ ขอนแก่น เท่าใดนัก มีตึกเก่า ห้องแถว สลับกับเกสต์เฮาส์ โรงแรมขนาดเล็ก ขนาดกลาง ผสมกันไป
เข้าตัวเมืองแล้ว ถนนซอกซอยต่างๆจะเป็นถนนเล็กๆที่ รถพอจะสวนทางกันได้ มี รถรับจ้างหลายประเภท สกายแล็ป(มอเตอร์ไซด์ต่อเติมท้าย เป็นที่นั่ง) ตุ๊กตุ๊ก (สองแถวบ้านเรา) แท็กซี่ (เริ่มต้นที่ราคา 60 บาท) ในหลายๆจุดด้วยกัน สังเกตจะเห็นสาวๆ ที่นี่นุ่งผ้านุ่ง ผ้าซิ่น ส่วนผู้ชายจะแต่งกายตามสมัยนิยม
การต่อราคากับ สกายแล็ป (มอเตอร์ไซด์ต่อเติมท้ายเป็นที่โดยสารนั่งหลายคน) และ ตุ๊ก ตุ๊ก (สองแถวบ้านเรา)ถ้าเหมาเป็นวัน เขาจะมีเมนูให้ดูว่าจะให้เหมาไปเที่ยวที่ไหนบ้าง แล้วต่อราคาบ้างก็ได้ครับ ถ้าต่อราคาเพื่อเดินทางสั้นๆ ก็ดูตามความเหมาะสม ต่อราคาเหลือซัก 80% ลองเชิงดูไม่เสียหลาย
เงินลาวชื่อว่า “กีบ” (Kip) เทียบกับเงินไทย 1 บาท เท่ากับ 250 กีบ
เงินของลาวจะเรียกสูงสุดที่หลัก “พัน” ดังนั้น สินค้าราคา 200,000 กีบ ก็จะเรียกว่า “สองร้อยพันกีบ”
ซึ่งจะแปลงเป็นเงินไทยก็ตัดศูนย์ออกสามตัวแล้วคูณสี่ (ง่ายมั้ยล่ะ) 200,000 กีบ ก็คือ 800 บาท นั่นเอง
ให้เผื่อค่ากินค่าเดินทางในเวียงจันทน์ อย่างต่ำวันละ 800 บาทต่อคนต่อวันนะครับ เวียงจันทน์ มีนักท่องเที่ยวไทยเยอะ ก็เลยรับเงินไทยด้วย (พกเงินไทยติดตัวไว้บ้างก็ได้)
บรรยากาศของเวียงจันทน์ เป็นเมืองที่ช้าๆสบายๆ ไม่รีบร้อน โรงแรมต่างๆมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบ การเดินทางแต่ละจุดสามารถเดินไปมาได้ แม้จะเข้าซอยเปลี่ยวแคบ ก็ยังปลอดภัยดี
แนะนำสถานที่เที่ยว
ก่อนอื่นต้องแจ้งว่า สถานที่เที่ยวเกือบทั้งหมด เปิดเวลา 8 โมงเช้า ปิดเวลา 4 โมงเย็น (สี่โมงแลง หรือ บ่ายสี่ ในภาษาลาว) และปิดระหว่างพักเที่ยง (พักสวย ในภาษาลาว) ด้วยหนึ่งชั่วโมงครับ หากไปผิดเวลาส่วนใหญ่ คนขับรถจะช่วยเตือนเราครับ สถานที่เที่ยวในเวียงจันทน์หลักๆ คือ สามแห่งนี้ครับ (ใช้เวลาในการเดินทางทั้งสามที่ภายใน 1 วัน ก็เที่ยวได้ครบครับ) คลิกแต่ละหัวข้อเพื่ออ่านรายละเอียดต่อนะครับ
สถานที่เที่ยวอื่นๆ ที่น่าสนใจคือ
ตลาดเช้า (ภาษาลาวว่า “ตลาดเซ้า”) เปิดขายตอนเช้าถึงสี่โมงเย็น เหมือนห้างสรรพสินค้าครับ ตลาดมืด (คนลาวเรียกตลาดตอนเย็นว่า “ตลาดมืด”) บนถนนฟ้างุ้ม ทอดตัวยาวตามแม่น้ำโขง ซึ่งเป็นจุดขายเสื้อผ้า ของที่ระลีก เป็นแหล่งออกกำลังกาย แอโรบิคด้วยล่ะครับ (ใครอยากจะซื้อของฝาก ซื้อที่นี่ได้ครับ ทั้งเสื้อยืด พวงกุญแจ แม่เหล็กสัญลักษญ์ลาว)
องค์ตื๊อ อีกวัดหนึ่งที่หลายคนบอกว่า ศักดิ์สิทธิ์และขอพรได้สัมฤทธิ์ พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ เก็บโบราณวัตถุ ต่างๆตั้งแต่ยุคไดโนเสาร์ จนถึงยุคสำริด และการเปลี่ยนแปลงการปกครอง (สำหรับคนที่ชอบประวัติศาสตร์เท่านั้น)
ที่มา : ทัวร์ลาว