“ก๋วยเตี๋ยว ป๊อกๆ”
ที่เรารู้จักกัน คือ คนที่ขายก๋วยเตี๋ยวโดยใช้รถเข็นพ่วงมอ’ไซต์ แล้วขับรถ ตะลอน ตะลอน ไปขายตามสถานที่ต่างๆ
และคนขายจะเคาะไม้ส่งเสียง “ป้อกๆๆๆ” เพื่อเรียกลูกค้า
ผมชอบเรียนรู้ชีวิตคน เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้กับตัวเอง
ก๋วยเตี๋ยว ป๊อกๆ สอนให้รู้ว่า “
ต้องวิ่งหาโอกาส”
ไม่ใช่รอให้โอกาสมาหา
ผมถามน้าที่ขายก๋วยเตี๋ยว ป๊อกๆ ว่า”ทำไมน้าไม่เปิดร้านล่ะครับ รสชาติก้อร่อยดีนะครับ ลูกค้าน่าจะเยอะ”
น้าขายก๋วยเตี๋ยว บอกว่า
“ผมไม่มีทุนเช่าที่ ผมไม่มีเงินจ้างลูกน้องมาช่วย
แต่ผมอยากขายก๋วยเตี๋ยว”
ถ้าผมจะรอให้ถึงวันที่ผมมีเงินคงไม่ทันแน่ๆ
และถ้าผมรอวันนั้นคงไม่ได้ลงมือทำสักที..
นั่นนะสิครับ ฟังแล้วสะท้อนตัวเองไหมล่ะ
คนส่วนมากจะหาข้ออ้างให้ตัวเอง
เช่น กูต้องพร้อม กูรอตอนว่างก่อนนะ กูต้องมีอุปกรณ์ โน่นนี่นั่น…สารพัดเหตุผล ..ฯลฯ
ผมนึกถึงคำพูดพี่ชายท่านนึง
บอยด์ วัดจันทร์ บอกว่า
“บางคนเกิดมาพร้อมกับเวทีให้แสดง
แต่บางคนเกิดมาไม่มีเวที คุณต้องสร้างมันเอง”
เป็นคำพูดที่ คมกริบ บาดลึก กินใจ จริงๆ
สรุปแล้วก้อยู่ที่เรา…เราอยู่จุดไหน
ทุกวันนี้เราสร้างเงื่อนไขให้กับตัวเองอยู่เปล่า
หรือเปล่า
หรือที่ทำอยู่มันดีอยู่แล้ว..หรือเรายังหาข้ออ้างที่มันขัดขวางความสำเร็จ..
ถามตัวเอง..ว่าเรามัวแต่รอโอกาส..ใช่หรือเปล่า?
#ชนะเพราะแสวงหาโอกาส
#ล้มเหลวเพราะหาข้ออ้าง
ที่มา:
http://www.panu.me/%E0%B8%81%E0%B9%8B%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B9%80%E0%B8%95%E0%B8%B5%E0%B9%8B%E0%B8%A2%E0%B8%A7-%E0%B8%9B%E0%B9%8A%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B9%86/